Inis Mór: de grootste van de 3 Aran eilanden

Ik had mezelf vandaag eigenlijk een rustig dagje beloofd. De wekelijkse markt bezoeken, wat wassen. Maar toen ik gister las dat het vandaag nog droog zou zijn en morgen kans op regen, heb ik het omgedraaid. 

De busreis en ferry heb ik als combi-ticket online geboekt. Ik moet 's morgens in het centrum eerst de uitgeprinte tickets bij het kantoor van Aran island ferries ophalen. De bus vertrekt hier vlakbij vandaan.

Het is mooi weer, het zonnetje schijnt en het is bijna windstil. Alleen de reis naar Roosaveel (waarvandaan de ferry vertrekt) is al de moeite waard. De rit gaat over een stuk van de Wild Atlantic Way route. Het is een schitterende omgeving. Vanuit de zee loopt het land geleidelijk steeds een stukje omhoog. Daarom heb je een mooi ver weids zicht over de omgeving. Je zult hier maar in 1 van die huizen wonen zeg. Elke dag genieten van dit uitzicht....geweldig lijkt me dat. De wegen zijn niet altijd even vlak, dus het hobbelt af en toe flink boven in de bus.

Een klein uurtje later worden we in Rossaveel bij de ferry afgezet. Je kunt binnen op stoelen zitten (doet me aan de Koegelwieck naar Terschelling denken) of boven in de buitenlucht. De ferry vertrekt een 3 kwartier later: een bus met passagiers voor de boot heeft pech gehad onderweg. De overtocht duurt ca 40 minuten.

Op Inis Mór (je kunt ook de andere 2 eilanden bezoeken) kun je je op 4 manieren verplaatsen. Met paard en wagen, mini-bus, lopend of per fiets. 1 x raden wat deze Nederlandse dame heeft gedaan. Juist ja, een fiets gehuurd. Wel een elektrische en daar was ik maar wat blij mee. Het is hier niet zo vlak als in Holland.

Het fietsen is hier goed te doen. Vanuit Kilronan (haven) lopen er 2 brede hoofdwegen naar de meest bezochte bezienswaardigheden. Je moet er alleen even aan denken om links te fietsen!

Ik ben eerst (via de weg die midden over het eiland loopt) naar Dun Aonghasa, een prehistorisch heuvelfort gefietst. Om bij het fort te komen moet je lopend nog een pittig stukje omhoog klimmen. Maar als je daar eenmaal bent, wacht je een schitterend uitzicht over het eiland en de 100 meter hoge kliffen.

Daarna wilde ik naar Poll na bPéist, een natuurlijk rechthoekig zwembad op de bodem van de kliffen. Dit was niet zo eenvoudig te vinden, er is niet echt veel bewegwijzering. Maar omdat vanaf de beginplek waar je de fiets neerzet niet echt duidelijk is hoe ver dit lopen is, je over rotsachtig oneffen terrein moest lijken te klimmen en ik niet te laat terug wilde zijn, ben ik hier niet naar toe gelopen.

Via de kustweg terug gefietst, langs een strandje waar zeehonden heerlijk lagen te zonnen.

Daarna nog wat lokale winkeltjes bekeken in Kilronan. De Aran eilanden zijn onder andere bekend om hun schapenwollen truien. Ook mocht een stukje Aran fudge niet ontbreken. Heel lekker, maar mierzoet.

Eigenlijk is een dag op dit eiland te kort om alles te kunnen zien.

Tijdens de terugreis op de ferry werden we nog verrast door uit zee opspringende dolfijnen die met ons mee zwommen. Het is helaas niet gelukt om hier een foto van te maken.