Goodbye Galway / Hello Dublin

En dan doe ik voor de laatste keer de deur achter mij dicht van appt Silver Acres. Dat voelt raar.

Dit knusse, centraal gelegen en van alle gemakken voorziene appartement was tijdens de afgelopen 6 weken mijn home base. Ik voelde mij er vanaf het 1e minuut thuis.

De taxi is op tijd. Bij het busstation is het druk. Blij dat ik gereserveerd heb, er is al een 2e bus, maar nog niet iedereen kan mee.

In Dublin worden we midden in de stad afgezet en daar sta ik, Mien uit de polder, dan in een zeer drukke straat met een onhandig grote koffer. Deze eerst maar naar het hotel brengen, lopen is te ver. Ik sta al een tijdje te wachten en zie tig taxi's voorbijrijden, ik probeer ze te wenken, maar tevergeefs. Dan bedenk ik me dat ik gister de taxi app Free now heb gedownload om de taxi van vanmorgen te regelen. Ik start deze op en vraag een taxi aan (je locatie word op de app aangegeven). De site geeft aan dat het heel druk is, maar dat er een chauffeur wordt gezocht. Ondertussen stopt er een taxi, dus gauw de aanvraag van de rit annuleren. Koffer in de achterbak en gaan. Als we net op weg zijn, vraagt de chauffeur naar mijn naam. Blijkt dat hij hier iemand anders op moest halen, dus ik moet er weer uit. Sta ik weer op straat....een tijdje wachten....app maar weer opstarten, maar er stopt weer een taxi, die brengt me naar het hotel.

Hier kan ik mijn kamer nog niet in, maar dat geeft mij tijd om online vast in te checken voor mijn terugvlucht.

Mijn kamer is klaar; om die te bereiken moet ik met mijn koffer 3 kleine smalle trappetjes op om in een kleine ruimte te belanden met een 1-persoonsbed en muffige geur. Dit maakt de betaalde prijs nog belachelijker. De badkamer is groter dan de kamer.

Op naar het centrum, dat 40 minuten lopen is. Onderweg kom ik langs diverse gebouwen.

Ik begin bij de oudste universiteit van Ierland; Trinity College (1592). Ik loop over het terrein. Helaas kan ik niet in de Old Library, die had ik graag willen zien, maar er zijn geen tickets meer te krijgen.

Ik haal bij de Tourist Office een plattegrond, want ik word moe van het getuur op het scherm van mijn mobiel. Gelukkig zijn er ook nog altijd aardige Ieren die je de weg wijzen als ze je zien zoeken.

Vlakbij het Trinity ligt het Whisky museum. 

Van daaruit ga ik naar St Patrick Cathedral and Garden.

Een stukje verder ligt Christ Church Cathedral. Je moet overal tickets kopen om binnen te komen.

Om de hoek ligt Dublin Castle, eerst het hoofdkwartier van het Engelse bestuur. Het is nu het centrum van de Ierse regering, wat wordt gebruikt voor staatsaangelegenheden.

Dublin is vind ik voor een stad ruim opgezet, veel bezienswaardigheden liggen op loopafstand. In het centrum zijn veel winkelstraten en voldoende pubs en restaurants. 

Als ik nog wat rondslenter valt mijn oog op George's Street Arcade, een overdekte Victoriaanse markt met allerlei kleding-, snuisterij- en etenswarenkraampjes. Ik loop hier door heen.

Ik besluit weer wat richting het hotel te gaan. Hiervoor moet ik de Liffey rivier (loopt midden door Dublin) oversteken, dit doe ik via de Ha' Penny Bridge.

Onderweg geniet ik van Fish and chips en nog een Guinness. 

Google Maps kent alle sluipweggetjes, maar als je al veel gelopen hebt, ben je niet zo blij met deze.

Met nog precies 1 % batterijtegoed over (pfff gelukkig, anders had ik het laatste stuk naar het hotel echt niet geweten) kom ik in het hotel. Hier regel ik een vroeg ontbijt en taxi voor morgen.

Er is live muziek in de bar beneden. Daar schrijf ik genietend van een biertje en muziek een van mijn laatste blogs. Het heeft geen zin om vroeg naar bed te gaan, want naast de live muziek is er in een andere zaal nog een verjaardagsfeestje. De muziek dendert door de hele tent. Oordopjes met eigen muziek maar opzetten dan.....hopelijk krijg ik dan nog een beetje nachtrust.